ကျနော် ဒီနေ့အလုပ်တွေအတော်များသည်။ မနက်မိုးလင်းကတည်းကအ လုပ်လိုက်တာ ညနေစောင်းတောင်မပြီးပါ၊ အလုပ်က ငွေစာရင်းတွေလည်းအပြီးသပ်ရသည်၊ ငွေစာရင်း တော့ လွဲချော်မှုမရှိပါ။ နေ့လည်ပိုင်းရောက်တော့ အသိတစ်ယောက်ပြည်ပသွားမယ် ဆို ပြီး ပစ္စည်းသွားပါးလိုက်ရသည်။ ပစ္စည်းကအထွေထူးတော့မဟုတ်ပါ။ ယုဇနလက်ဖက်။ ပြည်ပမှာဝယ်စားရတာခက်သည်နဲ့တူပါသည်။ နောက်ပြီး ပလိုကရမ်စီဒီအချို့လည်းပါ သေးသည်။ အလုပ်ကို ၃ နာရီပြန်ရောက် လုပ်စရာရှိတာတွေဆက်လုပ်။ဒီလောက်အလုပ် တွေရူပ်နေတဲ့ကြားက ဘော်ဒါတွေက ချက်တင်မှာ လာချက်လို့။ တယောက်သော ဘော်ဒါက Website link တခုပို့ပေးသည််။ အဲဒီထဲက ကျနော်သဘောတွေ့တဲ့ ပုံတပုံကို ကျနော့် Blog မှာတင်ထားလိုက်မိတယ်။ အဲဒီပုံကိုမြင်ပြီးကျနော် အရင်ကဇာကနာပြောဖူး ခဲ့တဲ့စကားလုံးတွေကို သွားမှတ်ရလိုက်ပါသည်။ ရှေးတုန်းကလူကြီးတွေဆိုရင် အသုံးလုံး တတ်ရသည် အသုံးလုံးတက်မှ ခေတ်မှီ ဆိုဘဲ။ (အရေး၊ အဖတ်၊ အပြော)အခုခေတ်မှာ လည်း အသုံးလုံး တတ်မှ ခေတ်မှီမှာပါတဲ့၊ အခုခေတ်က အသုံးလုံးက အင်္ဂလိပ်၊အင်တာ နက်၊ အိုင်တီ ပါတဲ့။ ဒါတွေမတက်ရင်ခေတ်မမှီမှာစိုးရိမ်လို့အခုကျနော့် Blog မှာတင်ထား တဲ့ နွားကြောင်းသားက Laptop နဲ့ ချက်တင်တက်နေလားမသိပါ။
Six years ago, I knew nothing about internet, blog, wordpress and web site. I had never used the internet for anything! I didn't know what internet was. But one day I had a chance to use the internet but nothing more than checking e-mail surfing and chatting to my friends and I could do only that. A few weeks later I discovered a blog. After surfing from one to another (Wow!…..blogs tend to link up to other blogs a lot) for a few hours I was hooked and wanted to start my own. I found that there were many free blog services that anyone could set up in a matter of minutes.
Really it is very simple. Literally millions of people blog from around the world. Its not just something for people with their own computers - anyone with access to a computer and the internet once or twice a week can start up.
0 comments:
Post a Comment