ကျနော့်အဖို့တခါတလေ လောကကြီးက သိပ်ရီစရာကောင်းပါတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ကိုယ့်ကို မချစ်၊ ကိုယ်မချစ်မနှစ်သက်တဲ့သူက ကိုယ့်ကို …အော်လောကကြီးများနော်၊ ဒီနေ့လည်း ကျနော်ဘာ ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘူး။ သောက်ကြာနေ့ဆိုတော့ ဘော်ဒါတွေနဲ့ ချိန်းတွေ့ကြပြီး ကဗျာဆန်ဆန်ဖြစ်တဲ့ ကျနော့်ဘော်ဒါတွေ ထိုင်နေကြ ငှက်ပျောပင် ဆိုတဲ့ ဆိုင်မှာဘီယာသွားသောက်ကြပါတယ်။ ဘီယာ တလုံးခဲွလောက်သောက်အပြီး ဖုန်းသံ ကလင်…ကလင်ဆိုပြီး ကြားတော့ ထူးလိုက်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ဖုန်းထဲမှာ ကြားလိုက်တာ…. မင်းနဲ့ဝေးနေတဲ့တနေရာမှာငါ ရောက်နြေ့ပီး မင်းကြိုက်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ….သူ….တယောက်နဲ့ စကားပြောနေပါတယ်တဲ့…ဟော ဇတ်လမ်းကစပါပြီ။
အဲဒီ….သူ….ဆိုတဲ့တာက ကျနော်ကြိုက်တဲ့မမတယောက်ပါ။ ချစ်သူများနေ့ မှာကျနော် ဆူးမရှိတဲ့နှင်းဆီနီနဲ့ ချောကလက်သွားပေးခဲ့တာပါဗျ။ သူကလည်းကြည်ကြည်ဖြူဖြူ လက်ခံပါတယ်။…….. ထားလိုက်ပါတော့ဗျာဒါတွေကို။ ကျနော့်မှာ ကိုယ်ပိုင်အချိန်ဆိုလို့သိပ်မရှိပါ၊ ဒါကို ကျနော်ရိုးသားစွာဝန်ခံပါသည်… ကျနော့်ကို မင်းကတက်တက်ကြြွကွမရှိတဲ့သူဆိုပြီးပြောသွားပါသည်။ အဲဒီအတွက် ကျနော် အမှန်တကယ် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ပြီးအိမ်ပြန်အရောက်မှာဒီ Post ကိုရေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
Six years ago, I knew nothing about internet, blog, wordpress and web site. I had never used the internet for anything! I didn't know what internet was. But one day I had a chance to use the internet but nothing more than checking e-mail surfing and chatting to my friends and I could do only that. A few weeks later I discovered a blog. After surfing from one to another (Wow!…..blogs tend to link up to other blogs a lot) for a few hours I was hooked and wanted to start my own. I found that there were many free blog services that anyone could set up in a matter of minutes.
Really it is very simple. Literally millions of people blog from around the world. Its not just something for people with their own computers - anyone with access to a computer and the internet once or twice a week can start up.
0 comments:
Post a Comment