ဘလောက်တွေကို လျှောက်မလည်ဖြစ်တာ ကြာသွားပါပြီ။ ပိုဒ့်အသစ်တွေ ကိုလည်းမရေးဖြစ်၊ အရှုပ်တွေ ကလည်းများနေ တော့ ကွန်ပြူတာရှေ့မှာကိုမထိုင် ဖြစ်တဲ့ ရက်ကို ၂ ပတ် နီးပါးလောက်ရှိသွားပါလေရဲ့ ကျနော့်ဘလောက်လည်း တချိန်တုံးက ဦးသိန်း ပြောသလို ဖုန်တွေအလိပ်လိပ်တက်နေ ပါပြီ။ တိုက်ချွတ်ရတော့မယ်လို့ဆိုပြီး.....
7 ရက် 7 လ 2007 က ...စိုင်းစိုင်းတယောက် တောရောက်တောင်လည် ယောင်လည် လည် နဲ့ ချင်းမိုင်က လေယာဉ် show ပဲွတခုကို ရောက်ခဲ့လေရဲ့ဗျာ။ လေယာဉ်တွေ ပြထားတာ တော်တော့ကို စုံစုံလင်လင်ရှိတယ်လို့ ပြောရမယ် ထင်ပါတယ်။
စစ်သုံး လေယာဉ်တွေရော ပါလေရဲ့။ စစ်သုံး Helicopter တွေလည်း 5 စင်းပါ တယ်လေ။ လေ ယာဉ်တွေရဲ့ ခေါင်းခန်းထဲက Pilot တွေထိုင်နေရာမှာ ထိုင်ပြီး ခေါင်းခန်းထဲက စက် ပစ္စည်းတွေကိုလည်း လေ့လာခွင့် ပေးထားပါတယ်။ စိုင်းစိုင်းအတွက် တော်တော်လေးကို အဖိုးတန်တဲ့ အချိန်လေးတွေလို့ဆိုရလောက်ပါပေတယ်။ ညပိုင်းတော့့ ၃ ကျော်လောက်က ခဲွခွာခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပြန်ဆုံဖြစ်ပြီး ခေါင်းမရှောင်သာ ကောင်းအောင်သာ ပါ၀င်မယ်ဟေ့ ဆိုပြီး ညစာ အတူတူစား ဖြစ်ကြပါတယ်။ ညစာကိုလည်း သူတို့ကဘဲ Take care လုပ်သွားတယ် လေ။ ချစ်ဖို့ ကောင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဗျာ။ အဲဒီအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါလေရဲ့။
By the way..... ညစာစားနေတုံး မမ တယောက်ကလည်းဖုန်းဆက်ပြီး...နောက်တနေ့ နေ့လည်စာ ထမင်းစားဖို့ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေကို ဖိတ်ပါတယ်။ ဒါမေမယ့် မ သွားဖြစ် လိုက်ဘူးလေ..အဲဒီအတွက်လည်းစိတ် မကောင်း ဖြစ်မိကြောင်း ဒီကနေဘဲ... ပြော လိုက်ပါရစေဗျာ...
ဪ.. ဒါကြောင့် 7.7.07 နေ့ဟာ စို်င်းစိုင်းအဖို့ မမေ့နိုင်တဲ့ နေ့တနေ့ ဖြစ်ခဲ့သလို မမေ့နိုင်တဲ့ အကြောင်းလေးတွေ ရှိခဲ့လေပြီ လို့ ပြောရင် လည်းမှန်ပါလိမ့်မယ်။
0 comments:
Post a Comment