ဒီနေ့ ဇူလိုင် ၁၃ မှာ ကျနော့် မေမေ ၄၆ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့ဖြစ်လို့ကျနော် နံနက်စောစော ထ ကာ ဘုရားမှာဆုတောင်းဖြစ်လိုက်တယ်။ မေမေဆီကိုဖုန်းဆက်ဖြစ်ပေမယ့်လည်း မေမေ ခရီးထွက်နေတာနဲ့.. ကျနော် အမြင်အကပ်ဆုံး မမတယောက်ရဲ့"လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသော... ......ဆက်သွယ်မှု ဧရိယာပြင်ပရောက်ရှိနေပါ......" ဆိုတဲ့ အသံကို ဘဲကြားလိုက်ရပါတယ်။ မေမေအမြဲပြောလေ့ရှိတဲ့ "ငါ့သားတဲ့ မင်းနောက်ကျပြီလို့ မင်းကိုယ်မင်းသိတဲ့ အချိန်မှာ မင်းဟာ နောက်မကျသေးဘူးတဲ့" ဆိုတဲ့စကား ကိုကျနော်အမြဲအမှတ်ရနေပါသည်။
Six years ago, I knew nothing about internet, blog, wordpress and web site. I had never used the internet for anything! I didn't know what internet was. But one day I had a chance to use the internet but nothing more than checking e-mail surfing and chatting to my friends and I could do only that. A few weeks later I discovered a blog. After surfing from one to another (Wow!…..blogs tend to link up to other blogs a lot) for a few hours I was hooked and wanted to start my own. I found that there were many free blog services that anyone could set up in a matter of minutes.
Really it is very simple. Literally millions of people blog from around the world. Its not just something for people with their own computers - anyone with access to a computer and the internet once or twice a week can start up.
0 comments:
Post a Comment