အချစ်ရာသီ အချိန်သမယ အခါ၀ယ်
ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာ ဖြစ်
လွမ်းဆွတ် တမ်းတ ချစ်ရံှုးနိမ့်ကာ
စိတ်တွေကို ပန်ကာလေ ခံရင်း
ဟိုဒီပျံလွှား လေလွှင့် အထီးကျန်ဆန်လွန်းသည့်
အရသာသည်.............
ဤလောကမှာ ပြားရည်ဆမ်းသည့် အချိုမြိန်ဆုံးသောအရာ တစ်ခု ဖြစ်နေပါလားဆိုတာ ကျနော်သိခဲ့ပါပြီ။
ရင်ထဲမှာ မီးရထားကြီး ခုတ်မောင်းသွားသလို တ.ဒုန်း.ဒုန်း. တ.ဒိုင်း.ဒိုင်း တုန်ပြီး...
အချစ် မျက်နှာတော်ဦးကို မော်ဖူးရတဲ့ အချိန်တွေမှာ...
ကျနော်အဖို့ ဆားမစိမ်ခဲ့တဲ့ ကြောင်လျှာသီးကို စားလိုက်တဲ့ အရသာလို ပါလားကွယ်...
ဪ..စိတ်တည်ငြိမ်သက်ရာ၊ ဆက်သွယ်မှုဧရိယာပြင်ပ အရပ်များဆီသို့ ပြေးထွက်လိုက်ချင် ပါဘိဗျာ.....
Six years ago, I knew nothing about internet, blog, wordpress and web site. I had never used the internet for anything! I didn't know what internet was. But one day I had a chance to use the internet but nothing more than checking e-mail surfing and chatting to my friends and I could do only that. A few weeks later I discovered a blog. After surfing from one to another (Wow!…..blogs tend to link up to other blogs a lot) for a few hours I was hooked and wanted to start my own. I found that there were many free blog services that anyone could set up in a matter of minutes.
Really it is very simple. Literally millions of people blog from around the world. Its not just something for people with their own computers - anyone with access to a computer and the internet once or twice a week can start up.
1 comments:
အင်း ... ခုတလော ကိုစိုင်းစိုင်းကြီး အချစ်ရောဂါ စွဲကပ်နေပါရောလား ... သူငယ်ချင်းတို့ရေ ... ဝိုင်းဝန်းကူညီကြပါစို့ ...
Post a Comment